با توجه به استفاده روز افزون از لوله های پلاستیکی در تأسیسات صنعتی و ساختمانهای کشور و تولید و توزیع انواع مختلف لوله های پلاستیکی با نامها و جنسهای مختلف به موازات توسعه صنعت پتروشیمی، انتخاب و خرید بهترین و مناسب ترین نوع لولهی پلاستیکی برای یک کاربرد خاص آسان نمیباشد و نیازمند مطالعه و شناخت انواع معمول این لولههاست.
در این مجموعه کلیه مزایا و معایب لوله های پلاستیکی بیان گردیده و خواننده با معمولترین انواع لولههای پلاستیکی مصرفی در صنعت تاسیسات و موارد کاربردشان آشنا می شود.
بکارگیری لوله های پلاستیکی در تأسیسات به اواسط دههی 1930میلادی برمیگردد. در آن زمان برای اولین بار آلمانها از لوله های پلاستیکی برای سیستمهای تخلیه فاضلاب استفاده کردند. بعدها شناخت هر جه بیشتر معایب و نقاط ضعف لولههای فلزی باعث گردید تا لولههای پلاستیکی به مرور زمان و در بسیاری موارد جایگزین لولههای فلزی گردند.
از مهمترین معایب لوله های فلزی میتوان به خوردگی، رسوبگیری سطوح داخلی، وزن زیاد، حمل و نقل و نصب مشکل آنها در مقایسه با (لوله های پلاستیکی) اشاره نمود.لولههای پلاستیکی نیز اگرچه دارای معایب و مشکلات خاص خود میباشند اما انواع خاصی از آنها برای کاربردهای خاصی از آنها برای کاربردهای خاصی مناسبترین انتخاب میباشند و ضمناً با توجه به پیشرفتهای روزافزون در دانش و فنآوری صنایع پتروشیمی و علوم مهندسی پلیمر روشهایی برای مقاوم سازی و کیفیت بخشی به لولههای پلاستیکی و برطرفسازی عیوبشان ابداع گردیده که بسیار موثر بودهاند و هم اکنون نیز تحقیقات گستردهای در زمینه و همچنین تولید پلاستیکها و پلیمرهای جدید به ویژه پلیمرهای کامپوزیتی برای تولید لولههای صنعتی در حال انجام است.
پلاستیکها مواد دستساز بشر هستند که پایهی اصلی آنها پلیمرهای آلی میباشد و از تنوع فراوانی برخوردارند. اصولاً پلاستیکها را براساس رفتارشان در برابر حرارت به دو دسته کلی تقسیمبندی میکنند که عبارتند از:
1-ترموپلاستیکها(Thermoplastics ).
2- ترموستها (Thermosets ).
بطور کلی ترموپلاستیکها در درجه حرارت معمولی محیط جامد بوده و با افزایش درجه حرارت نرم و شکلپذیر میشوند. آنها را میتوان با اعمال حرارت تغییر شکل داد و مجدداً به شکل اولیه بازگرداند غالب مواد بکار رونده در ساخت لولههای پلاستیکی از نوع ترموپلاستیکها هستند که از جمله میتوان به پلیپروپیلن (p.p )، پیویسی (PVC ) یا پلیاتیلن (PE ) اشاره نمود. اما ترموستها مواد نسبتاً تردی میباشند. بطوریکه براحتی نمیتوان آنها را حتی با اعمال حرارت تغییر شکل داد. آنها یکبار برای همیشه شکل داده میشوند و شکل تغییرناپذیر و ثابت خود را حفظ میکنند.
خواص لوله های پلاستیکی
انتخاب مادهی مناسب برای ساخت لولهها به سیال منتقل شونده و مشخصههای سرویس و شرایط کاری سیستم بستگی دارد. بسته به نوع پلاستیکها ممکن است برخی از خصوصیات پلاستیکها برای سیستم و تأسیسات مورد نظر ما مطلوب و برخی نیز نامطلوب میباشد.
به هر حال برخی از خصوصیات نامطلوب را میتوان از طریق طراحی و نصب اصولی کاهش داد یا حذف نمود اما آنچه مسلم است انتخاب جنس مناسب لوله برای کاربردهای متفاوت مستلزم داشتن دانش کافی دربارهی خواص، مزایا و معایب انواع لوله های پلاستیکی است. در زیر به بررسی مهمترین خصوصیات و ویژگیهای لولههای پلاستیکی میپردازیم.
مقاومت به سایش و خوردگی
بطور کلی لوله های پلاستیکی از مقاومت چشمگیری در برابر انواع اسیدها، محلولهای نمکی، مایعات و گازهای خورنده برخوردارند. در مورد سایش (erosion ) میزان مقاومت لولههای پلاستیکی به نوع سیال منتقل شونده از داخل لوله و شرایط
سرویس و سیستم بستگی دارد. میزان مقاومت به خوردگی لوله های پلاستیکی با افزایش غلظت برخی از مواد شیمیایی خاص تغییر میکند. برای مثال لولههای پلیاتیلن میتواند اسید سولفوریک 70 درصد را در °C 23 (°F 73) انتقال دهد در حالیکه برای انتقال اسید سوفوریک 95 درصد مناسب نمیباشد.درجه حرارت نیز عامل مهم و تعیین کنندهای برای مقاومت لولههای پلاستیکی در برابر خوردگی است. برای مثال برخی از لولههای پلیاتیلن که برای انتقال گازهای حاوی اکسیدهای نیتروژن در °C23 مناسب میباشند نباید برای انتقال این گازها در °C50 مورد استفاده قرار گیرند.
فرمولاسیون خاص یک مادهی پلاستیکی مشخص نیز میتواند عاملی در تعیین میزان مقاومت کلی ماده در برابر مواد شیمیایی خورنده و میزان غلظت آنها باشد.
صافی جداره ی داخلی
لوله های پلاستیکی جداره های داخلی فوقالعاده صافی را دارند که باعث جلوگیری از تجمع هر نوع رسوب بر روی جداره های داخلیشان میگردد و بنابراین بروز مشکل گرفتگی و انسداد به واسطهی کاهش تدریجی قطر داخلی در اثر تجمع رسوبات در مورد لوله های پلاستیکی منتفی میگردد. در حالیکه لوله های فلزی به مرور زمان در اثر خوردگی از بین رفته و در اثر تجمع رسوبات بر روی سطوح داخلیشان افت فشارهای اصطکاکی در آنها افزایش یافته و در نتیجه ظرفیت آنها برای انتقال سیالات کاهش خواهد یافت.
خواص حرارتی
بطور کلی قابلیت هدایت حرارتی لوله های پلاستیکی نسبت به دیگر لوله ها پائینتر است که در نتیجه تلفات حرارتی یا بالعکس جذب حرارت از طریق جداره این لولهها به حداقل ممکن (در مقایسه با دیگر لولهها) میرسد. این خصوصیت لولههای پلاستیکی در مواردی که از این لولهها برای سیستمهای فاضلاب استفاده گردد یک مزیت به حساب میآیند چرا که از تهنشین شدن مواد چرب همراه فاضلاب در لولهها و کاهش نرخ تخلیه جلوگیری به عمل میآید نرخ انبساط حرارتی لولههای پلاستیکی در مقایسه با دیگر لولهها بالاتر است و این نکته را باید به هنگام طراحی تأسیساتی که دارای نوسانات زیاد درجه حرارت میباشند، مدنظر داشته باشیم. برای مثال ضریب انبساط حرارتی P.V.C نوع I (/C°6- 10×50 تا 63) پنج برابر فولاد (/C°6- 10× 12 ) است. به همین علت تعداد بستها و نگهدارندههای مورد نیاز جهت نصب لوله های پلاستیکی در مقایسه با لوله های فلزی به مراتب بیشتر بوده و در فواصل کمتری نسبت به یکدیگر (در مقایسه با لولههای فولادی) باید نصب گردند. به همین دلیل در صورتیکه لولههای پلاستیکی بدرستی مهربندی نشوند به هنگام نوسانات زیاد حرارتی مستعد پیچ و تاب خوردگی (Snaking ) خواهند بود. لولههای پلاستیکی وقتی در معرض درجه حرارت بالا قرار گیرند نرم میشوند و به همین دلیل باید از عبور دادن این لوله ها از نقاط خیلی گرم یا از مجاورت وسایلی که حرارت بالایی تولید میکنند خودداری نمود. حد بالای تحمل درجه حرارت در لوله های پلاستیکی بسته به جنس و نوعشان از °C50 تا حداکثر °C150 متغیر است.
مشخصه های الکتریکی
بطور کلی پلاستیکها هادی جریان الکتریسیته نیستند و به همین علت هیچگاه در معرض خوردگیهای گالوانیکی و الکتروشیمیایی قرار نمیگیرند. همان طور که میدانید بروز پدیدهی خوردگی گالوانیک در لولههای فلزی مدفون در زیر خاک یکی از مهمترین دلایل آسیب دیدن و از بین رفتن تدریجی این لوله هاست.
چگالی
لوله های پلاستیکی بسیار سبکتر از لوله های فولادی، آزبستی، بتنی و سیمانی هستند و از نظر چگالی در محدودهی 9/0 تا 3cm/gr2 (بسته به نوع و فرمولاسیون) قرار دارند. سبکی لولههای پلاستیکی مزیتهای فراوانی را برای این نوع لوله به ارمغان آورده است. از جمله آنکه هزینههای حمل و نقل و نصب آنها به مراتب کمتر شده و حمل و نقل آنها به آسانی و با سرعت بیشتری در مقایسه با دیگر لولهها صورت میگیرد. اغلب لولههای پلاستیکی به راحتی با دست نصب میشوند و در بیشتر موارد نیاز به ماشین آلات و ابزار خاصی ندارند.
خواص مکانیکی
آنچه مسلم است پلاستیکها مقاومت مکانیکی فلزها را ندارند اما قابلیت انعطاف بالاتری برخوردارند. مقاومت پلاستیکها در برابر نیروهای کششی بیش از حد لازم میباشد. با افزایش درجه حرارت سیستم لولهکشی مقاومت مکانیکی لولههای پلاستیکی پائینتر آمده اما مقاومت در برابر ضربه بیشتر میگردد. از آنجا که لولههای پلاستیکی عموماً چقرمه (محکم و در عینحال بسیار انعطافپذیر) هستند ضربات خارجی وارده به سطح خود را با حداقل خسارت یا حتی هیچگونه صدمهای به خوبی جذب میکنند. در حالیکه همین ضربات در مورد لولههای با جنس ترد میتواند باعث بروز صدمات جدی گردد.
قابلیت اشتعال
لولههای پلاستیکی عمدتاً از پلیمرها ساخته میشوند و ترکیبات آلی دیگری نیز به همراه دارند و بنابراین قابل اشتعال میباشند. البته پلاستیکهای مختلف رفتارهای کاملاً متفاوتی را در برابر آتش از خود نشان میدهند در اغلب موارد آتش باعث تجزیه شیمیایی در ساختار لولههای پلاستیکی گردیده و محصولات حاصل از احتراق این لولهها باعث گسترش و افزایش حجم آتش میشوند.
رده بندی لوله های پلاستیکی از نظر تحمل فشار
به جز لولههای مورد استفاده در فاضلاب و سیستمهای تخلیه تمام لولههای پلاستیکی از نظر تحمل فشار ردهبندی شدهاند.بطور کلی سه روش استاندارد برای ردهبندی لولههای پلاستیکی از نظر تحمل فشار موجود است که عبارتند از:
1-عددشجول(schedulenumber ):
که از رابطه (P/S)×1000 قابل محاسبه است که در آن (P ) فشار سیستم (سرویس) مورد نظر و (S ) حد مجاز تنش (allowable stress ) است و مسلم است که هر دو باید با واحدهای یکسان در این فرمول قرار داده شوند.
2- نسبت ابعادی استاندارد ( (SDR
که مخفف (Standard dimension Ratio ) است از تقسیم قطر خارجی لوله به ضخامت آن قابل محاسبه است.
3-رده بندی عددی برای سطح فشار قابل تحمل :
در این روش برای هر لوله فشار قابل تحمل به صورت عددی مشخص میگردد. برای مثال معمولترین ردههای فشاری لولههای پلاستیکی عبارتند از 50، 100، 125، 160، 200، PSI 315 . برخی اوقات نیز برای ردهبندی فشاری و شناسایی لولههای ترموپلاستیکی از کدهای چهار رقمی و یک پیشوند الفبایی که نشان دهندهی نوع پلیمر است، استفاده میگردد. رقم اول و دوم این کد چهار رقمی به ترتیب نشانگر نوع و پایهی رزین و رقم سوم و چهارم میزان فشار لازم جهت تست هیدرواستاتیکی لوله را به صورت تقسیم شده بر 100 و برحسب Psi بیان میدارند. برای مثال کد “1120 “ PVC نشانگر لولهای است که از جنس پلی وینیل کلراید PVC نوع 1 و پایه (grade) 1 شاخه شده است و فشار تست هیدرواستاتیک آن psi 2000 ( معادل Mpa 8/13 ) میباشد.
دوام و پایداری لوله های پلاستیکی
آزمایشهای گوناگون انجام شده در آزمایشگاههای مجهز صنعتی و همچنین تجربیات عملی در محیطهای عملیاتی حاکی از آن است که لولههای پلاستیکی (از نوع ترموپلاستیکها) مدفون در زیر خاک در مقابل حملات هرگونه باکتری، قارچ و دیگر میکرو ارگانیسمها (موجودات ذره بینی) کاملاً ایمن میباشند.
مقاومت در برابر عوامل جوی
لولههای پلاستیکی وقتی در معرض اشعهی ماوراءبنفش (UV ) قرار گیرند مستعد تجزیه شیمیایی و فساد و تباهی به واسطهی آن هستند تابش اشعهی ماوراءبنفش بر سطح لولههای پلاستیکی باعث ترد و شکننده شدن آنها و در نتیجه مستعد شدن آنها برای ترک خوردگی میگردد. امروزه توسط افزودن مواد بازدارندهی تابشهای ماوراءبنفش و تغییر در فرمولاسیون لولههای پلاستیکی این لولهها را در برابر عوامل جوی مقاوم مینمایند.
کاربرد لوله های پلاستیکی
مهمترین موارد کاربرد لولههای پلاستیکی عبارتند از سیستمهای فاضلاب، آبرسانی، آبیاری، توزیع آب، باغبانی، تصفیه خانههای فاضلاب صنایع غذایی ،کارخانجات داروسازی و......... در سالیان اخیر در صنایع نفت و گاز نیز برای خطوط انتقال گاز طبیعی و نفت خام در بسیاری از موارد از لولههای پلاستیکی استفاده شده است.
موم تهنشین شونده در لولههای انتقال نفت خام باعث گرفتگی و کاهش قطر مؤثر این لولهها میگردد که با استفاده از لولههای پلاستیکی این مشکل رفع میشود.
روش های مقاوم سازی پلاستیکی و افزایش طول عمر آنها
جهت بالابری مقاومت مکانیکی و افزایش طول عمر پلیمرها تحقیقات وسیعی به عمل آمده و امروزه یکی از مهمترین روشهایی که بدین منظور اتخاذ میگردد روش مشبک (Gross link ) کردن پلیمرهاست. در این روش ساختار مولکولی طولی و زنجیرهای پلیمرها به ساختار شبکهای (فضایی) تغییر مییابد و بدین وسیله پلیمرها در برابر تنشهای وارده مقاوم خواهند شد.
یکی دیگر از روشهای بالابری مقاومت مکانیکی لولههای پلاستیکی تلفیق فلز و پلاستیک در ساخت این لولهها به طریقی است که یک لایه فلزی برای مثال آلومینیوم در میانیک لایه داخلی و خارجی از جنس پلاستیک قرار میگیرد. در واقع یک لولهی فلزی با جدارهی نازک در دل یک لولهی پلاستیکی قرار میگیرد.
حافظه ی حرارتی لوله های پلاستیکی
در اکثر موارد که خم یا هرگونه تغییر شکل نادرست و غلطی به لولههای پلاستیکی داده شود با اعمال حرارت لوله به حالت و شکل اولیهی خود باز میگردد و به همین دلیل اصطلاحاً گفته میشود که لولههای پلاستیکی (البته از نوع ترموپلاستیکها) از " حافظه حرارتی (Thermal memory ) " برخوردارند.
سر و صدا (Noise ) در لوله های پلاستیکی
در صورتیکه جهت سیستمهای تخلیهی فاضلاب از لوله های پلاستیکی استفاده شود. صدای تولیدی به هنگام تخلیهی فاضلاب در مقایسه با لولههای چدنی بیشتر خواهد بود. زیرا همانطور که میدانید یکی از مهمترین خواص مهندسی چدنها قابلیت بالای جذب صدا و ارتعاشات است. همانطور که میدانید PVC یک پلیمر قابل انعطاف و ABS یک پلیمر سخت و انعطاف ناپذیر است. بر اساس نتایج به دست آمده در آزمایشگاههای فنی صدای تولیدی در نتیجهی تخلیه فاضلاب در لولههای PVC در مقایسه با لولههای چدنی بین 6 تا 10 دسیبل (DB ) بیشتر و در لولههای ABS در مقایسه با لولههای چدنی بین 8 تا 15 دسیبل (DB ) بیشتر است.
تجربیات آزمایشگاهی حاکی از آن است که با افزایش سطح صدا در لولهها به اندازهی 10 دسیبل انسان تصور مینماید که سطح صدا دو برابر شده است.
معمولترین پلیمرهای مصرفی جهت ساخت لولههای پلاستیکی
معمولترین و معروفترین پلیمرهای مصرفی جهت ساخت و تولید لولههای پلاستیکی عبارتند از:
• پلی وینیل کلراید (PVC )
• پلی وینیل کلرایدکلره (CPVC )
• پلی اتیلن (PE )
• پلی پروپیلن (PP )
• اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS )
• پلاستیکهای مقاوم شده با الیاف شیشهای (GRP ).
لوله های پلی پروپیلنی (PP )
پلیپروپیلن نوعی ترموپلاستیک دارای استحکام بالا است. برای مثال چمدانهای مسافرتی نیز عمدتاً از پلیپروپیلن ساخته میشوند.